Διακοπές 6. Η νταντά και άλλα ερωτικά …

Πρώτη μέρα στην απόμερη παραλία, ξυπνάω πρωί – πρωί, όπως πάντα, ρίχνω τις βόλτες μου και τις βουτιές μου και αράζω στην αιώρα. Όλοι οι άλλοι κοιμούνται.

Μετά από ώρα πρώτοι βγαίνουν από τη σκηνή τους οι 18αχρονοι ‘ερωτευμένοι’ Πέτρος και Χρύσα, έρχονται και μου ζητάνε καφέ.
Τι έγινε; Όποτε θέλουν κάτι θα έχουν όρεξη για παρέα;
Πίνουν καφέ μαζί μου, έκανα λάθος, είναι καλά παιδιά, από Λάρισα. Κάνανε πολλές μανούβρες και είπαν πολλά ψέματα στους δικούς τους για να μπορέσουν να πάνε μόνοι διακοπές για λίγες μέρες (γι αυτό κοιτάνε να το φχαριστηθούν!), χθες ήταν η πρώτη τους μέρα, (έτσι εξηγείται η πολλή καύλα!), ήρθαν εδώ στην ερημιά μην τους δει κανένας γνωστός!

Έχουν άγχος για τ΄ αποτελέσματα των εξετάσεων. Μου εξηγούν πως δήλωσαν τις σχολές και πως υπολογίζουν την βαθμολογία για να καταφέρουν να βρεθούν μαζί σε καμιά Αθήνα ή Θεσσαλονίκη…
Δεν πολυκατάλαβα, ελπίζω να ξέρουν τι κάνουν και να μη βρεθεί ο ένας στη Θράκη κι ο άλλος στην Κρήτη!
Είναι περίπτωση πρώτου μεγάλου έρωτα: νομίζουν πως θα περάσουν μαζί όλη την υπόλοιπη ζωή τους!
Τι να πω εγώ;
Ας τον τρελό στην τρέλα του και τον καψούρη στην καύλα του!

Ξυπνάνε και η Πόπη με την Νίκη, όχι γιατί θέλανε να ξυπνήσουν αλλά γιατί, εκεί που στήσανε την σκηνή, τους βάρεσε ο ήλιος και βράσανε!
Έχουν το μαύρο τους το χάλι (από τα τσιπούρα που κατεβάσανε), πίνουν ένα καφέ, φέρνουν τα σλιπινγκ μπαγκ στη σκιά και ξαναπέφτουν για ύπνο!

Ήρθανε και δυο καινούργιοι να κατασκηνώσουν στην παραλία μας.
Ο Πάνος (40αρης) με την κορούλα του την Αννούλα, 8 ετών, (χωρίς μαμά, κι αυτός χωρισμένος)
Γίναμε σύνολο 8 άτομα στην παραλία.

Η Αννούλα ήρθε και κόλλησε δίπλα μου και δεν έφευγε με τίποτα!
Από τους 7 μεγάλους εμένα βρήκε…

Μάλλον φαινόμουνα η μόνη που τεμπέλιαζα. Οι μεν Πέτρος και Χρύσα ήταν απασχολημένοι ο ένας με τον άλλο, ο Μπάμπης μπαινόβγαινε στην θάλασσα και ψάρευε, ο δε μπαμπάς της, ο Πάνος, έδειξε αμέσως ενδιαφέρον για τις Πόπη και Νίκη! Αλλά κι αυτών γυάλισε το μάτι τους μόλις είδαν τον Πάνο, ξέχασαν τι λέγανε για τους άνδρες χθες βράδυ κι άρχισαν να πλατσουρίζουν, χαχανίζοντας, κι οι τρεις μαζί!

Με είδε, φαίνεται, η Αννούλα να χαζεύω ξαπλαρισμένη στην αιώρα και σκέφτηκε πως έχω μοναξιές κι αποφάσισε να γίνουμε φιλενάδες!

Στην αρχή μου πήρε την αιώρα! Τι να κάνω; Κατέβηκα από την αιώρα, ανέβηκε η Αννούλα κι άρχισε να κάνει κούνια …
Μετά παίξαμε φιδάκι, σκιτσογραφίες και λέγκο!

Είχε κουβαλήσει και ένα σωρό κούκλες, (Sindy και άλλες τέτοιες μαλακισμένες… ). Και θα έπρεπε να τις ντύνουμε και ξεντύνουμε!
Εδώ της το ξέκοψα: εγώ κούκλες δεν παίζω!
Ποτέ δεν έπαιζα με κούκλες, ούτε μου παίρνανε κούκλες ούτε κι εγώ ζητούσα … προτιμούσα να παίζω μπάλα με τ΄ αγόρια, ήμουν αγοροκόριτσο που λένε … οι μόνες κούκλες που είχα ήταν ένα αρκουδάκι κι ένα σκυλάκι που είχε ξεμείνει από την λαμπάδα από τα βαφτίσια μου!

Αντί για κούκλες άρχισα να της μαθαίνω τάβλι!
Στην αρχή διασκέδαζα με την Αννούλα, ήταν πολύ χαριτωμένη, άρχισα να σκέφτομαι πως καλά θα ήταν να είχα ένα τέτοιο παιδάκι … μ΄ έπιασε το μητρικό μου … αλλά μου πέρασε γρήγορα!
- καλά τα πας με την μικρή ε; Είπε ο Μπάμπης.
- ναι, καλά τα πάω αλλά μη σου μπαίνουν ιδέες!

Η Αννούλα ήταν πολύ ομιλητική, γλωσσού, δεν σταμάτησε να μιλάει, με ζάλισε …
Αφού μου είπε για τους έρωτες της και τις καταχτήσεις της στο σχολείο, άρχισε να κουτσομπολεύει τους γονείς της!
Για το πώς η μαμά της τής είχε βρει ένα άλλον ωραίο μπαμπά, που τον παντρεύτηκε και της κάνανε αδελφάκι! Ενώ ο μπαμπάς της ακόμα δεν της έχει βρει μια δεύτερη μαμά … είναι αναποφάσιστος … συνεχώς τις αλλάζει… (εντάξει, τόπιασα το σκηνικό!)

Κοιτάζω τον Πάνο που σαλιάριζε με τις Νίκη και Πόπη, της λέω:
- δεν πας να δεις αν σ΄ αρέσει καμιά απ΄ αυτές για δεύτερη μαμά;
Τίποτα το άτιμο … δεν ξεκόλλαγε από δίπλα μου!
Ξαναπαίξαμε σκιτσογραφίες και λέγκο, χτίσαμε κι ένα σπιτάκι με χαλίκια! Αργά το μεσημέρι, ζαλισμένη, είπα να κοιμηθώ λίγο, τίποτα … ήρθε και με σκούνταγε …
- σήκω Λίτσα να παίξουμε!
Τι το έφερες, ρε άνθρωπε, το παιδί εδώ στην ερημιά, δεν το πήγαινες κάπου να βρει κι άλλα παιδάκια…

Βρήκα τον μπελά μου! Μα καλά, δεν κουράζονται ποτέ αυτά τα μούλικα;
Το έχω παρατηρήσει και με κάτι ξαδελφάκια μου, είναι ικανά να σε βγάλουν νοκ αουτ! Ζουζουνίζουν όλη μέρα!

Κάποτε ο Πάνος φιλοτιμήθηκε να με ρωτήσει:
- μήπως σ΄ ενοχλεί η μικρή;
- εμένα; όχι καλέ… μόνο που σε λίγο θα το πνίξω!

Την πήρε κοντά του, ουφ ανάσανα, να κοιμηθώ λίγο για μεσημέρι …
Μάλλον το επάγγελμα του γονιού πρέπει να είναι σ΄ αυτά που λένε ‘βαρέα ανθυγιεινά’! καθόλου δεν μ΄ αρέσει …

Μόλις ξύπνησα άρχισε πάλι τα ίδια … Πήγε βράδυ για να ξεραθεί από την κούραση η Αννούλα.

Ο Πάνος έβαλε την Αννούλα στην σκηνή τους να κοιμηθεί και μετά τρύπωσε στην σκηνή της Πόπης και Νίκης!!!

Πολύ ενδιαφέρον αυτό! Δεν χάνουν ούτε στιγμή οι άνθρωποι …
και καλά κάνουν !!

- καλά, αυτός … και με τις δυο; Παρατήρησε ο Μπάμπης…
- Μπράβο ρε Μπάμπη, όλα τα πιάνεις … είδες οι ‘λεσβίες’ που έλεγες χθες βράδυ;