Διακοπές 4. ΞΑΠΛΕΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΗΣ ΛΙΤΣΑΣ. 4ον
Τις περισσότερες μέρες τις πέρασα από ξάπλα σε ξάπλα.
Σερνόμουν από την αιώρα στο στρώμα της σκηνής κι από την ψάθα της παραλίας στο στρώμα θαλάσσης.

Ο Μπάμπης, αντίθετα, δεν στάθηκε ούτε στιγμή, όλη μέρα τριγύριζε, ψάρευε, κουβάλαγε νερό και πάγο για τα ψάρια, τα καθάριζε και τα ‘ψηνε, συγύριζε, έφτιαχνε διάφορες κατασκευές για το ψήσιμο και για την σκηνή… μέχρι και μπουγάδα έβαζε!! κουραζόμουν μόνο που τον έβλεπα…
Μερικοί εννοούν τις διακοπές σαν ξεπάτωμα, εγώ όχι, ξάπλα και πάλι ξάπλα.
Σ΄ αυτό ήμουν ξεκάθαρη.
Πέρυσι είχα κάνει μια χαρά διακοπές με ένα σλιπινγκ μπαγκ και 5 ρούχα.
Φέτος ο Μπάμπης είχε κουβαλήσει το Λίντλ, το Καρφούρ και το Πράκτικερ μαζί!

Έριχνα βέβαια και καμιά 100στη απλωτές στη θάλασσα, να μην σκουριάσω τελείως, έκανα και μια πρωινή βόλτα.
Η πρωινή βόλτα ήταν πολύ πρωινή.

Νόμιζα πως θα κοιμόμουν μέχρι το μεσημέρι, αλλά όχι, είχα μοιράσει τον ύπνο μου στα δυο. 4-5 ώρες το βράδυ και 3-4 το μεσημέρι.
Στις 5.30 με 6 το πρωί πεταγόμουν πάνω! Άναβα φωτιά- μ΄αρέσει η μυρωδιά του ξύλου- ξάπλωνα στην αιώρα μου και έπινα τον καφέ βλέποντας να χαράζει μέσα στην ησυχία.
Εκτός από τους ήχους του δασούς το μόνο που ακουγόταν ήταν το ροχαλητό του ενός από τους γείτονες ( του Μηνά του ράτσα! 20 μέτρα απείχε η σκηνή του κι όμως ακουγόταν! Πως τον άντεχε η Λένα μέσα στην ίδια σκηνή, κουφή είναι;)
Με βλέπανε και τα 3 σκυλιά των απέναντι (του Τάσου και της Μαρίας) κι ερχόταν να μου κάνουν παρέα κουνώντας τις ουρές τους, ήταν πανέμορφα τ΄ άτιμα, ξέχασα τι ράτσα μου είπαν πως είναι, θυμάμαι μόνο πως είναι απ΄ αυτά που έχουν οι Εσκιμώοι να σέρνουν τα έλκηθρα.

Μετά ξεκίναγα την βόλτα μου, ξυπόλυτη στα βότσαλα, μεγάλη παραλία, πάνω από χιλιόμετρο (;) έριχνα και την πρώτη βουτιά της ημέρας στο κρύο νερό.

Στο γυρισμό έβρισκα και κάτι μουσουλμάνες, (αυτές με τις μαντίλες και τα ράσα) κάνανε μπάνιο ντυμένες! Φοράγανε παντελόνι, σακάκι μέχρι το μπούτι και μαντίλι στο κεφάλι! μπορεί να φόραγαν και κάλτσες, δεν πρόσεξα …
Πηγαίνανε, φαίνεται, πρωί πρωί να μη τις δούνε και πολλοί …
Είχαν φτιάξει κι ένα παραβάν όπου βγάζανε τα βρεγμένα και βάζανε τα ράσα! Τα παιδιά και οι άντρες τους ήταν, κανονικά, με μαγιό, μόνο αυτές τις είχαν κουκουλώσει!!

Ξαναξάπλωνα στην αιώρα μου, είχα φέρει μερικά σι ντι και βιβλία αλλά σχεδόν ούτε που τ΄ άγγιξα.
Προτιμούσα να κοιτάζω τη φύση χωρίς να σκέφτομαι τίποτα…
Μπορεί άραγε κάποιος να μη σκέφτεται τίποτα;
Μάλλον όχι … όλο κάποια μαλακία (ή σοφία) μου πέρναγε από το μυαλό…