Όταν είχα μπλέξει τα μπούτια μου …

Κυριακή πρωί…
Συνήθως τα πρωινά της Κυριακής παίρνω την γιαγιά Ευαγγελία με το αναπηρικό καροτσάκι της και την πάω στην εκκλησία…
Πως τα φέρνει η ζωή… όταν ήμουν μικρή, κάθε Κυριακή, η γιαγιά με έσερνε στην εκκλησία, εγώ δεν γούσταρα, την κοπάναγα… μ’ έψαχνε… κλπ..κλπ… στο τέλος βαρέθηκε και μ’ άφησε ήσυχη…
Τώρα ήρθαν έτσι τα πράγματα που την πάω εγώ στην εκκλησία!
Ούτε τώρα γουστάρω την εκκλησία, αφήνω την γιαγιά και πετάγομαι για ένα καφέ σε κοντινή καφετέρια … όταν τελειώσει η εκκλησία, την παίρνω πίσω στο σπίτι και, συνήθως, της διαβάζω αποσπάσματα από τον κυριακάτικο Ριζοσπάστη…
Η γιαγιά είναι θεοσεβούμενη και κομουνίστρια !!
(φανατική και με τα δυο!)

Γενικά, στην οικογένεια μας, ανακατεύαμε τα ποδοσφαιρικά, τα πολιτικά και τα θρησκευτικά θέματα…

Αυτό ήταν η αιτία που μέχρι 5-6 χρονών είχα φάει μεγάλο μπέρδεμα, που πήρε καιρό να ξεχωρίσω τα τρία παραπάνω…

Να εξηγήσω:
Η γιαγιά είναι θεοσεβούμενη, κομουνίστρια και Αεκτζού.
Ο παππούς ήταν, μέχρι που πέθανε, ΚΚΕ και ΑΕΚ.
Ο πατέρας, στην αρχή ήταν Κνίτης και ροκάς, μετά έγινε, αναρχικός και ροκάς και τώρα είναι ΚΚΕ, ροκάς και ΑΕΚ. (ΑΕΚ ήταν πάντα..)
Η μάνα είναι απλώς συμπαθών ΚΚΕ και ΑΕΚ.
Μόνο ο αδελφός μου έγινε ΠΑΣΟΚ και βάζελος (σκέτη απελπισία αυτό το παιδί …)

Έτσι στο σπίτι υπήρχαν διάφορα σύμβολα, εικόνες και φωτογραφίες που με είχαν μπερδέψει πολύ…

Πχ:
Η γιαγιά έχει ένα εικονοστάσι όπου ανάμεσα σε καντήλια, αγίους, Χριστούς και Παναγίες έχει βάλει και τις φωτογραφίες του Βελουχιώτη, του Μπελογιάννη και του Τσέ!!
Έχει, δηλαδή, προσθέσει τους δικούς της αγίους ανάμεσα σ΄ αυτούς της εκκλησίας!
Ο παππούς, πάνω στον μπουφέ, είχε μαζέψει διάφορα αγαλματάκια και ανάγλυφα: μια προτομή του Λένιν, ένα αγαλματάκι ποδοσφαιριστή με την φανέλα της ΑΕΚ, δυο ανάγλυφα, ένα με τον δικέφαλο και ένα με το σφυροδρέπανο, κλπ… κλπ…

Κάπου εδώ άρχιζε το μπλέξιμο στα παιδικά μου μάτια…

Έβλεπα δίπλα-δίπλα το σφυροδρέπανο και τον δικέφαλο και νόμιζα πως ήταν το ίδιο πράγμα ή τουλάχιστον κάτι το πολύ κοντινό!
Επίσης, στην δισκοθήκη του μπαμπά γινόταν ένα άλλο αξιοπερίεργο που μ’ έκανε ν’ απορώ. Εκεί, κάπου ανάμεσα στους Led Zeppelin και τον Rory Gallagher, υπήρχαν δίσκοι που στο εξώφυλλο τους ήταν ο Βελουχιώτης και ο Τσέ! (αντάρτικα και λάτιν επαναστατικά τραγούδια)
Έλα όμως που ο Βελουχιώτης και ο Τσε βρισκόταν και ανάμεσα στους αγίους στο εικονοστάσι της γιαγιάς!
Έβγαζα λοιπόν το συμπέρασμα ότι εκτός από ροκ στάρς, ο Τσε και ο Βελουχιώτης, ήταν και άγιοι ή τουλάχιστον, άνθρωποι της εκκλησίας!
Κι, επειδή οι άγιοι και οι παπάδες ήταν μαλλιάδες και μουσάτοι, όπως οι περισσότεροι ρόκερς, κατέληξα πως και η εκκλησία έχει στενή σχέση με την ροκ μουσική!
Και όχι μόνο με το ροκ αλλά και το ποδόσφαιρο:
Πηγαίναμε συχνά στο γήπεδο της ΑΕΚ, στη Φιλαδέλφεια, δίπλα στο γήπεδο είναι η εκκλησία της Αγ Τριάδας, εκεί, λοιπόν, δίπλα στους δικέφαλους της ΑΕΚ, έβλεπα να έχουν σηκώσει τους βυζαντινούς δικέφαλους της εκκλησίας!!
Τι πιο απλό: η συγγένεια της ΑΕΚ με την εκκλησία ήταν κάτι παραπάνω από φανερή! Ή, νόμιζα, ότι η εκκλησίες ήταν κάτι σαν παραρτήματα της ΑΕΚ!!!
Κι αφού η ΑΕΚ, πάνω στον μπουφέ του παππού, ήταν μαζί με τα σφυροδρέπανα και τον Λένιν, άρα ΑΕΚ, εκκλησία και ΚΚΕ ήταν ένα και το αυτό!!

Μαλλιά κουβάρια… μύλος στο μυαλό μου… τράβηξα μεγάλο λούκι, μου πήρε καιρό ν’ αρχίσω να τα ξεχωρίζω ….