ΚΑΙ ΟΙ ΠΩΛΗΤΡΙΕΣ ΚΡΥΩΝΟΥΝ …

Αν έχετε περάσει από εμπορικό δρόμο πρωί, λίγο πριν ανοίξουν τα μαγαζιά, θα έχετε δει τους υπαλλήλους να στέκονται και να περιμένουν να έρθουν τ’ αφεντικά ν’ ανοίξουν.
Το χειρότερο στην αναμονή είναι όταν κάνει κρύο το χειμώνα και πιο πολύ κρύο το κάνει το πρωί…

Σήμερα το πρωί, το αφεντικό μας η Τζένη, μας έστησε σχεδόν για μια ώρα έξω από το μαγαζί μέχρι να έρθει ν΄ ανοίξει!
Την είχε πλακώσει το στρώμα, την πήρα τηλέφωνο για να ξυπνήσει!
Τόσο πολύ δεν μας είχε ξαναστήσει, συνήθως, όταν αργεί, μας στήνει 15΄-20΄. Όταν αργεί της λέω πως, για τιμωρία, πρέπει αυτή να καθαρίσει πεζοδρόμιο και τζαμαρία! Κάνει πως δεν ακούει…
Ας μου δώσει τα κλειδιά, μετά από ένα χρόνο δεν μ΄ εμπιστεύεται;
Θα το σκεφτεί, λέει …

Κι εγώ δυσκολεύομαι στο πρωινό ξύπνημα αλλά έρχομαι στην ώρα μου. Τώρα με την βέσπα έχω κερδίσει τουλάχιστον μισή ώρα ύπνο.
Όταν ερχόμουν με το λεωφορείο δεν μπορούσα να υπολογίσω καλά τον χρόνο και πήγαινα στο μαγαζί από λίγο έως αρκετά νωρίτερα.

Το χειμώνα με το κρύο είναι το πρόβλημα…
Πέρυσι, ένα πρωί με πολύ κρύο, είχαμε έρθει πιο νωρίς εγώ, η Γιώτα το φυτό, και η Μαρίνα που δουλεύει στο κυλοτάδικο παραδίπλα.
Προβλεπόταν να φάμε τουλάχιστον μισή ώρα ξεπάγιασμα… στεκόμαστε τουρτουρίζοντας και σιχτιρίζαμε την ατυχία μας…

Εκεί που αρχίζαμε να γινόμαστε παγοκολώνες, σταματάει μπροστά μας μια μπεμβέ, κατεβάζει το τζάμι και φαίνεται ένα τυπάκος από μέσα να μας λέει κλείνοντας το μάτι και χαμογελώντας:
- δεν μπαίνετε μέσα ρε κορίτσια, να ζεσταθεί το κοκαλάκι σας!

Αυτό μας έλειπε, δεν μας έφτανε το χάλι μας, είχε όρεξη και για καμάκι ο μαλάκας μέσα στο κρύο πρωί- πρωί…
Είχαμε τα νεύρα μας και τον στολίσαμε με διάφορα κοσμητικά και ας ήταν και νοστιμούλης…

Ο τύπος γκαζώνει και φεύγει, μετά από λίγο ξανάρχεται!
Κατεβάζει το τζαμί και μας δείχνει ένα δίσκο με τρεις αχνιστούς καφέδες!!
- εκτός από καλοριφέρ, κερνάω και καφέ! Μας λέει απτόητος…

Κοιταχτήκαμε, οι τρεις ξεπαγιασμένες, βάλαμε τα γέλια…
΄δε γαμιέται΄ λέμε, και μπουκάρουμε στη μπεμβέ, τι θα πάθουμε, τρεις γαϊδούρες είμαστε…

Μερικές γυναίκες δεν θέλουν και πολλά για να είναι ευχαριστημένες…
(αν την πετύχεις την κατάλληλη στιγμή και κάνεις την σωστή κίνηση…)

Όχι μόνο μπήκαμε αλλά η Μαρίνα ‘του έκατσε’, σε λίγες μέρες τα φτιάξανε, γίνανε ζευγάρι!
Μάνθο τον λέγανε και ήταν νοστιμούλης είπαμε…
Και της Γιώτας της γυάλισε αλλά πρόλαβε η Μαρινα.

Κι επειδή η Μαρίνα είναι κωλοπετσωμένη γκόμενα, απαίτησε και κατάφερε να την φέρνει με το αμάξι κάθε πρωί και να περιμένει μέχρι ν΄ ανοίξει το κυλοτάδικο που δούλευε!
Ο Μάνθος ήταν γλεντζές και ξενύχτης, πολλές φορές ερχόντουσαν κατ΄ ευθείαν από τα μπουζούκια … τους πέφτανε οι γαρδένιες από τα μαλλιά και τα ρούχα!!

Χωνόμαστε κι εμείς στη μπεμβέ και γλιτώναμε τα πολλά κρύα…

Η σχέση του Μάνθου και της Μαρίνας κράτησε όσο κράτησε ο χειμώνας.
Μόλις έπιασε η άνοιξη και έφτιαξε ο καιρός, η Μαρινα τον παράτησε και τάφτιαξε με ένα μηχανόβιο!!

Σύμπτωση ήταν; … δεν ξέρω …