πίκρα…

Δεν είμαι καλά.
Το πρωί στη συγκέντρωση οικογενειακώς.
Το μεσημέρι στο Ιπποκράτειο, ο θειος Βαγγέλης έκανε στεφανιαιογραφημα,
-με χαλάνε τα νοσοκομεία-
Το απόγευμα στην άλλη συγκέντρωση, μη χάσω …

Μια απογοήτευση, κι οι δυο συγκεντρώσεις, οι συγκεντρωμένοι βαριουνταν, κουτουλάγανε μεταξύ τους, οι ομιλητές τις δικές τους μαλακίες, σα νάταν ο καθένας στον κόσμο του…
Δίκιο έχεις George για τα μέσα μεταφοράς στις απεργίες με συγκεντρώσεις, και το ΚΚΕ αρχίδια κάνει γι αυτό.
Πριν 2 χρόνια είχα πετύχει αυτόν τον συνδικαλιστή των λεωφορείων, του ΚΚΕ, πως τον λένε ρε τον αρκουδιάρη, ξέχασα…
- γιατί δεν βάζετε λεωφορεία τζάμπα,οταν εχει απεργια, να κατεβαίνει ο κόσμος στις πορείες;
Με κοίταξε στο στυλ –τι λέει η μικρή…και μουρμούρισε κάτι συνδικαλιστικές μπούρδες.
- καλοί κοπρίτες είστε κι εσείς, του απαντώ, - άντε και βουλευτής!
Μη νομίζουν πως δεν τους έχουμε πάρει χαμπάρι …

Οι χωριστές συγκεντρώσεις είναι άλλη πίκρα, - γιατί δεν τα βρίσκουμε ρε παιδιά;
-όχι εμείς, οι άλλοι (οι όποιοι άλλοι) φταίνε… είναι η απάντηση!
Καριόλια εργατοπατέρες…

Και καλά, αυτοί τη δουλειά τους κάνουνε, εμείς γιατί δεν κάνουμε την δική μας;
‘… Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
Φταίει ο θεός που μας μισεί!
Φταίει το κεφάλι το κακό μας!...’
Κ. Βάρναλης.


Πρωί.
Ξύπνησα 4.30 με πονοκέφαλο κι είπα να γράψω τον πόνο μου.
Στο ράδιο, Red, πάλι η διαφήμιση του φρεντοτσίνο, θα κόψω τις φλέβες μου, γιατί ρε παιδιά πρωί πρωί;
Χαλιά διάθεση
Αν ακούσω, στο μαγαζί, κανένα περίεργο σχόλιο από την Τζένη ή από το φυτό την Γιώτα θα τις βάλω να καταπιούν τις κρεμάστρες!!!