Νυχτερινή καταδίωξη …

Όλα άρχισαν μ’ ένα περίεργο θόρυβο τη νύχτα…

Για να τα πάρω από την αρχή:
Χθες βράδυ βρικολάκιασα πάλι και το είχα ρίξει στη ζαχαροπλαστική.
Από μέρες είχα βάλει στο μάτι τα brownies της Magica de Spell
(http://volcaniccooking.blogspot.com/2005/11/brownies.html) κι εκεί κατά τις δυο μετά τα μεσάνυχτα άρχισα να τα φτιάχνω…

Ενώ τα brownies είχαν μπει στο φούρνο άκουσα ένα θόρυβο πίσω από το ψυγείο, δεν έδωσα σημασία…
Μετά από λίγο πάλι ο ίδιος θόρυβος… κοιτάω πίσω από το ψυγείο, τίποτα…
Μετά πάλι ο θόρυβος…
Μετακίνησα λίγο το ψυγείο και τι να δω:
Ένα ποντίκι!!
Ένα γκρίζο ποντικάκι που έτρεξε και κρύφτηκε στο ντουλάπι κάτω από τον νεροχύτη που ήταν μισάνοιχτο…

Κλείνω γρήγορα το ντουλάπι και προσπαθώ να συνέλθω από την έκπληξη και την τρομάρα…
Μόνο άλλη μια φορά είχα ξαναδεί ποντίκι στο σπίτι μας, μάλλον εξ αιτίας των γάτων που έχουμε δεν τολμούσαν να πλησιάσουν. Έξω στους δρόμους είχα δει αλλά μέσα στο σπίτι μόνο μια φορά.

Μια γάτα σκέφτηκα… μια γάτα θα δώσει λύση!!
Θα βάλω τη γάτα μέσα στο ντουλάπι που κρύφτηκε το ποντίκι κι αυτή θα κάνει το καθήκον της…
Έψαξα να βρω καμιά από τις 3 γάτες μας αλλά ήταν εξαφανισμένες!
Και οι 3 προφανώς είχαν βγει για νυχτερινές τσάρκες…
‘Που πάτε ρε ανεπρόκοπες κι αφήνετε το σπίτι αφύλαχτο;’

Οπλίζομαι μ’ ένα ξύλο, ένα φακό και αρκετό θάρρος…
Ανοίγω την πόρτα της κουζίνας που βγαίνει στην αυλή και κλείνω την άλλη που οδηγεί στο υπόλοιπο σπίτι. Σκέφτηκα πως αν δεν το πετύχω με το ξύλο, τουλάχιστον να φύγει έξω…

Ανοίγω το ντουλάπι και φωτίζω με το φακό… το ποντίκι πετάγεται και ξαναμπαίνει κάτω από το ψυγείο!
Φυσικά, δεν πρόλαβα ν΄ αντιδράσω….
Βάζω το ξύλο κάτω από το ψυγείο… το ποντίκι φεύγει και κρύβεται πάλι στο ντουλάπι του νεροχύτη που είχα αφήσει ανοιχτό!!
Χώνω το ξύλο στο ντουλάπι και το ποντίκι φεύγει και ξανάπαει κάτω από το ψυγείο!! Πάλι δεν το πρόλαβα…

Κλείνω το ντουλάπι του νεροχύτη.
Βάζω το ξύλο κάτω από το ψυγείο, το ποντίκι βγαίνει, βρίσκει κλειστό το ντουλάπι, κάνει ένα γύρω στο πάτωμα, περιφρονεί την ανοιχτή πόρτα της αυλής και ξαναμπαίνει κάτω από το ψυγείο!!!
Προσπάθησα να το χτυπήσω αλλά είχα ανακλαστικά Ραν Ταν Πλαν!

Μάλλον το ποντίκι δεν είχε σκοπό να φύγει κι εγώ μάλλον δεν είχα σκοπό να το σκοτώσω… με είχε πιάσει μια λύπηση και σιχαμάρα μαζί… σκεφτόμουν πως αν το πετύχαινα θα γέμιζε το πάτωμα με αίμα και έντερα κι αλλά τέτοια σπλάτερ…

Ευχόμουν να υπήρχε καμιά φάκα-κλουβί… είπα κλουβί και θυμήθηκα πως είχαμε ένα μικρό κλουβί από ένα καναρίνι που είχε πεθάνει…

Έβαλα σ’ εφαρμογή το μεγαλοφυές μου σχέδιο:
Τοποθετώ το κλουβί στο πάτωμα, βάζω ένα τυρί μέσα, ανοίγω την πορτούλα και την στηρίζω μ’ ένα ξυλαράκι.
Αν έμπαινε μέσα, μ’ ένα χτύπημα θα έκλεινα την πόρτα και θα το αιχμαλώτιζα…
Είχα αρχίσει να σκέφτομαι μήπως να το κρατούσα σαν κατοικίδιο…
Ένα ποντίκι σε κλουβί πουλιού!!

Τα brownies είχαν αρχίσει να μυρίζουν, τα βγάζω και τα παίρνω στο δίπλα δωμάτιο να κρυώσουν… κάθε τόσο άνοιγα σιγά-σιγά την πόρτα της κουζίνας να δω πως πάει η ‘παγίδα’ μου…
Μετά ξεχάστηκα για λίγη ώρα κάνοντας ζάπινγκ…

Ξανακοιτάω στην κουζίνα και τι να δω! Το δόλωμα στο κλουβί είχε εξαφανιστεί, το ποντίκι μπήκε, το έφαγε κι έφυγε!
Λες να έφαγε και να έφυγε έξω από το σπίτι;
Πάλι το ξύλο κάτω από το ψυγείο, πάλι το ποντίκι πετάγεται έξω!

Τα πήρα πολύ άσχημα!
Αισθανόμουν κορόιδο που έφαγε το δόλωμα χωρίς να το πιάσω… με πιάσανε τα αιμοβόρικα μου…
Άρχισε η μεγάλη καταδίωξη… αφού κάναμε 2-3 γύρους στην κουζίνα και αφού ανέβηκε στο νεροχύτη κι έσπασα ένα ποτήρι και το αγαπημένο μου φλιτζάνι, το ποντικάκι αποφάσισε πως δεν το παίρνει άλλο εδώ μέσα κι έφυγε έξω στην αυλή…

Με το θόρυβο ξύπνησε ο μπαμπάς και κατέβηκε κάτω, βλέπει τα γυαλιά και το κλουβί στο πάτωμα…
- τι γίνεται εδώ Λίτσα;
- τι να σου πω τώρα… προσπαθούσα να βάλω ένα ποντίκι στο κλουβί του πουλιού!
- α, καλά…! λέει ο μπαμπάς και την πέφτει στα brownies που είχαν κρυώσει και γίνανε τέλεια…