Με ξεπέταξε ….

Παρασκευή βράδυ.

Ώρα 21.00, σχολάω και φεύγω σφαίρα από το μαγαζί.
21.30, είμαι σπίτι και ήδη βγαίνω από το μπάνιο,(ναναι καλά η βέσπα) η μάνα μου με κυνηγάει να μαζέψω τα νερά που έχω αφήσει πίσω μου. ‘δεν προλαβαίνω, έχω ραντεβού με τον Μπάμπη’

21.44, ντυμένη και στολισμένη περιμένω τον Μπάμπη έξω από το σπίτι, κοιτάζω το ρολόι μου:
21.45, ο Μπάμπης φτάνει ακριβώς στην ώρα του με το αυτοκίνητο του, μπαίνω μέσα, ξεκινάει.
– δεν μπορώ να μείνω καθόλου, λέει ο Μπάμπης, κάτι έκτακτο έτυχε…(λέει μια πειστική, μάλλον, δικαιολογία)
- τότε τι ήρθες;
- να σε δω για λίγο..
- πόσο χρόνο έχεις;
- καθόλου, έπρεπε να είμαι ήδη πίσω!
Το αυτοκίνητο έχει ήδη κάνει το γύρο δυο τετραγώνων κι είναι και πάλι έξω από το σπίτι μου!
- καληνύχτα Λίτσα!
- καληνύχτα Μπάμπη!

Κατεβαίνω, κοιτάζω το ρολόι:
21.47
Δυο λεπτά ακριβώς! Τόσο κράτησε το ραντεβού μου με τον Μπάμπη!
Ατομικό ρεκόρ! Το πιο σύντομο ραντεβού της ζωής μου!

22.00 σφουγγαρίζω τα νερά που είχα αφήσει στο μπάνιο…
‘ τέτοια ξεπέτα δεν μου έχει ξανατύχει…’ σκέφτομαι…